sobota, 14 kwietnia 2012

"W kręgu alma mater..."

Po świątecznej przerwie czas na propozycję nowej trasy. O tej części miasta mówi się trochę mniej i nie jest zbyt często wybierana przez turystów. A szkoda...  Zapraszam zatem na kolejny spacer, po wschodnim fragmencie Zielonego Kręgu Tradycji i Kultury- "W kręgu alma mater..."

Trasa: parking przy cmentarzu na Dołach – al. Palki (ASP) – cm. Komunalny – cm. Prawosławny – ul. Tamka – Pomorska – Matejki – Park Matejki – ul. Solskiego – Park. 3. Maja

Opis trasy
Kolejny spacer prowadzi przez obszar niezwykle zróżnicowany tematycznie. Na trasie znalazły się bowiem cmentarze, cenne łódzkie parki oraz jedno z najpiękniejszych przedwojennych osiedli naszego miasta. Motyw przewodni spaceru stanowią jednak dwie z uczelni wyższych, kształcące tysiące młodych ludzi, którzy tworzyć będą naszą przyszłość. Dosięgniemy także źródeł łódzkiej awangardy oraz wspomnimy o pozostałościach prawosławnej ludności miasta.




Rozpościera się wzdłuż al. Grzegorza Palki od ul. Telefonicznej aż do ul. Wojska Polskiego. Stanowi kompleks siedmiu cmentarzy, gdzie obok protestantów, katolików i prawosławnych znalazło się miejsce zarówno dla mariawitów, baptystów, jak i zielonoświątkowców. Całość ma powierzchnię ok. 36,5 ha. Plan nekropolii opracował Ignacy Stebelski, a pierwsze pogrzeby odbyły się w 1902 r. Cmentarz przez lata rozrastał się, by w końcu stać się największym miejscem pochówku w Łodzi. Część komunalna była przeznaczona dla osób, które nie utożsamiały się z żadnym wyznaniem, później chowano na niej działaczy ruchu komunistycznego. 


Na Dołach pochowanych jest wiele znanych osobistości łódzkiej kultury, m.in. Jacek Bierezin, poeta i opozycjonista, Grzegorz Palka, prezydent Łodzi w latach 1900–1994, Ludwik Benoit, znany aktor, oraz inne wyróżniające się groby. Znajduje się tu też grób Kiejstuta Bacewicza, który, wraz z siostrą Grażyną, jest patronem łódzkiej Akademii Muzycznej. Oprócz nich na cmentarzu tym pochowano Wojciecha Jerzego Hasa, wieloletniego rektora PWSFTViT i Kazimierza Dejmka, reżysera. Na Dołach znajdują się też zbiorowe pomniki: bojowników rewolucji 1905–1907 oraz Pomnik Nieznanego Więźnia Hitlerowskich Obozów Koncentracyjnych.



18. Akademia Sztuk Pięknych

Powstała w 1945 r. jako Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych i mieściła się w budynku przy ul. Narutowicza 77 (obecnie ma swoją siedzibę przy ul. Wojska Polskiego 121). Miała wówczas tylko trzy wydziały: włókienniczy, ceramiki i grafiki. W niedalekiej przyszłości utworzono wydział plastyki przestrzennej prowadzony przez Władysława Strzemińskiego, wybitnego teoretyka sztuki i twórcy teorii unizmu. W r. 1987 Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych w Łodzi zdecydowała się przyjąć jego imię.

Władysław Strzemiński (1893–1952) był wybitnym artystą i teoretykiem sztuki, twórcą teorii unizmu. Należał do awangardowych grup: Blok, Praesens i Abstraction-Creation. Przyjechał do Polski w latach 20. XX wieku z żoną Katarzyną Kobro. Współzałożył międzynarodową kolekcję sztuki współczesnej, która stała się zaczynem dzisiejszego Muzeum Sztuki. Po wojnie współtworzył Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych, z której został zwolniony w 1949 r. Pochowany na Cmentarzu Starym w Łodzi.

Obecny gmach szkoły, zaprojektowany jest przez profesora Politechniki Łódzkiej, Bolesława Kardaszewskiego, został oddany do użytku w 1976 r. W 1988 r. uczelnia przyjęła imię Władysława Strzemińskiego, a osiem lat później nadano jej status Akademii Sztuk Pięknych. Obecnie szkoła dzieli się na cztery wydziały: tkaniny i ubioru, grafiki i malarstwa, wzornictwa i architektury wnętrz oraz sztuk wizualnych.

19. Cmentarz prawosławny na Dołach

Można się do niego dostać od ul. Telefonicznej albo przez furtkę niedaleko pomnika Włady Bytomskiej. Najstarsze nagrobki pochodzą z 1907 r. Na uwagę zasługują brama oraz kaplica pw. Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny, będące dziełem architekta miejskiego, Franciszka Chełmińskiego. Kaplica zbudowana jest na planie centralnym i zwieńczona baniastą kopułą. Wśród pochowanych można odszukać grób Katarzyny Kobro, zmarłej w 1951 r. Ta znana artystka, pochodząca z rodziny łotewsko-rosyjskiej, była żoną Władysława Strzemińskiego. Jej kompozycje z metalu barwnie pomalowane, uznawane są za dzieła sztuki XX wieku. Na końcu cmentarza mieszczą się mogiły żołnierzy niemieckich i radzieckich poległych w walkach w 1914 r.


Katarzyna Kobro (1898–1951) jest jedną z najwybitniejszych przedstawicielek polskiej sztuki awangardowej. Pochodziła z rodziny łotewsko-rosyjskiej. Studiowała w Moskwie, następnie wraz z mężem, Władysławem Strzemińskim, przyjechała do Polski. Razem utworzyli grupę Blok, Praesens i a.r. Tworzyła rzeźby na podstawie wyliczeń matematycznych. Jej twórczość została doceniona dopiero po śmierci artystki. Najczęściej rozpoznawane są jej kompozycje przestrzenne z  pokolorowanego metalu.




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz