Po świątecznej przerwie czas na propozycję nowej trasy. O tej części miasta mówi się trochę mniej i nie jest zbyt często wybierana przez turystów. A szkoda... Zapraszam zatem na kolejny spacer, po wschodnim fragmencie Zielonego Kręgu Tradycji i Kultury- "W kręgu alma mater..."
Trasa: parking przy cmentarzu na
Dołach – al. Palki (ASP) – cm. Komunalny – cm. Prawosławny – ul. Tamka –
Pomorska – Matejki – Park Matejki – ul. Solskiego – Park. 3. Maja
Opis
trasy
Kolejny spacer prowadzi przez obszar niezwykle
zróżnicowany tematycznie. Na trasie znalazły się bowiem cmentarze, cenne
łódzkie parki oraz jedno z najpiękniejszych przedwojennych osiedli naszego
miasta. Motyw przewodni spaceru stanowią jednak dwie z uczelni wyższych,
kształcące tysiące młodych ludzi, którzy tworzyć będą naszą przyszłość. Dosięgniemy
także źródeł łódzkiej awangardy oraz wspomnimy o pozostałościach prawosławnej
ludności miasta.
Rozpościera
się wzdłuż al. Grzegorza Palki od ul. Telefonicznej aż do ul. Wojska Polskiego.
Stanowi kompleks siedmiu cmentarzy, gdzie obok protestantów, katolików
i prawosławnych znalazło się miejsce zarówno dla mariawitów, baptystów,
jak i zielonoświątkowców. Całość ma powierzchnię ok. 36,5 ha . Plan nekropolii
opracował Ignacy Stebelski, a pierwsze pogrzeby odbyły się w 1902 r.
Cmentarz przez lata rozrastał się, by w końcu stać się największym
miejscem pochówku w Łodzi. Część komunalna była przeznaczona dla osób, które
nie utożsamiały się z żadnym wyznaniem, później chowano na niej działaczy ruchu
komunistycznego.
Na Dołach pochowanych jest wiele znanych osobistości łódzkiej
kultury, m.in. Jacek Bierezin, poeta i opozycjonista, Grzegorz Palka, prezydent
Łodzi w latach 1900–1994, Ludwik Benoit, znany aktor, oraz inne wyróżniające
się groby. Znajduje się tu też grób Kiejstuta Bacewicza, który, wraz
z siostrą Grażyną, jest patronem łódzkiej Akademii Muzycznej. Oprócz nich
na cmentarzu tym pochowano Wojciecha Jerzego Hasa, wieloletniego rektora
PWSFTViT i Kazimierza Dejmka, reżysera. Na Dołach znajdują się też zbiorowe
pomniki: bojowników rewolucji 1905–1907 oraz Pomnik Nieznanego Więźnia
Hitlerowskich Obozów Koncentracyjnych.
18. Akademia
Sztuk Pięknych
Powstała w 1945 r. jako
Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych i mieściła się w budynku przy
ul. Narutowicza 77 (obecnie ma swoją siedzibę przy ul. Wojska Polskiego
121). Miała wówczas tylko trzy wydziały: włókienniczy, ceramiki i grafiki.
W niedalekiej przyszłości utworzono wydział plastyki przestrzennej prowadzony
przez Władysława Strzemińskiego, wybitnego teoretyka sztuki i twórcy
teorii unizmu. W r. 1987
Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych w Łodzi zdecydowała się przyjąć jego
imię.
Władysław Strzemiński (1893–1952) był wybitnym artystą i teoretykiem
sztuki, twórcą teorii unizmu. Należał do awangardowych grup: Blok, Praesens
i Abstraction-Creation. Przyjechał do Polski w latach 20. XX wieku z żoną
Katarzyną Kobro. Współzałożył międzynarodową kolekcję sztuki współczesnej,
która stała się zaczynem dzisiejszego Muzeum Sztuki. Po wojnie współtworzył
Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych, z której został zwolniony w 1949 r. Pochowany
na Cmentarzu Starym w Łodzi.
Obecny gmach szkoły,
zaprojektowany jest przez profesora Politechniki Łódzkiej, Bolesława
Kardaszewskiego, został oddany do użytku w 1976 r. W 1988 r. uczelnia przyjęła
imię Władysława Strzemińskiego, a osiem lat później nadano jej status Akademii
Sztuk Pięknych. Obecnie szkoła dzieli się na cztery wydziały: tkaniny i ubioru,
grafiki i malarstwa, wzornictwa i architektury wnętrz oraz sztuk
wizualnych.
19. Cmentarz
prawosławny na Dołach
Można się do niego
dostać od ul. Telefonicznej albo przez furtkę niedaleko pomnika Włady
Bytomskiej. Najstarsze nagrobki pochodzą z 1907 r. Na uwagę zasługują brama
oraz kaplica pw. Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny, będące dziełem
architekta miejskiego, Franciszka Chełmińskiego. Kaplica zbudowana jest na
planie centralnym i zwieńczona baniastą kopułą. Wśród pochowanych można
odszukać grób Katarzyny Kobro, zmarłej w 1951 r. Ta znana artystka, pochodząca
z rodziny łotewsko-rosyjskiej, była żoną Władysława Strzemińskiego. Jej
kompozycje z metalu barwnie pomalowane, uznawane są za dzieła sztuki XX wieku.
Na końcu cmentarza mieszczą się mogiły żołnierzy niemieckich i radzieckich
poległych w walkach w 1914 r.
Katarzyna Kobro (1898–1951) jest jedną z najwybitniejszych
przedstawicielek polskiej sztuki awangardowej. Pochodziła z rodziny
łotewsko-rosyjskiej. Studiowała w Moskwie, następnie wraz z mężem, Władysławem
Strzemińskim, przyjechała do Polski. Razem utworzyli grupę Blok, Praesens i
a.r. Tworzyła rzeźby na podstawie wyliczeń matematycznych. Jej twórczość
została doceniona dopiero po śmierci artystki. Najczęściej rozpoznawane są jej
kompozycje przestrzenne z pokolorowanego
metalu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz