W maju Wydział Zdrowia Urzędu Miasta Łodzi wydał przewodnik po Zielonym Kręgu Tradycji i Kultury. Ja miałem przyjemność napisać treść tego przewodnika. Nakład był skromny (jedynie 500 sztuk) i przeznaczony do dystrybucji w szkołach, by propagować ideę Kręgu wśród młodych łodzian. Aby dać możliwość zapoznania się większej grupie osób z treścią wydawnictwa, rozpocznę publikację jego fragmentów na blogu. Od samego początku zostały stworzone propozycję krótkich tras spacerowych. Dziś zaczniemy od części północnej - Cmentarza Starego przy ul. Ogrodowej.
„W kręgu… wskrzeszonej pamięci”
Trasa: Kaplica Scheiblera na
Cmentarzu Starym – Cmentarz Stary (ewangelicki, prawosławny i katolicki) –
dawny kompleks przemysłowy Izraela Poznańskiego: Domy dla robotników – Muzeum Sztuki MS2 – rynek
Manufaktury – Muzeum Fabryki –
przędzalnia, tkalnia, brama – kościół św.
Józefa – Pałac Poznańskich/Muzeum
Miasta Łodzi – Park Staromiejski – Stary Rynek.
Opis
trasy
Pierwszy spacer po Zielonym Kręgu Tradycji i Kultury
rozpoczynamy na wielowyznaniowym Cmentarzu Starym przy ul. Ogrodowej –
miejscu spoczynku znamienitych łodzian wielokulturowej Łodzi. Dziś sąsiaduje on
z rozległym kompleksem kulturalno-rozrywkowo-handlowym, dawniej ogromnymi
zakładami Izraela Poznańskiego – miejscem, które przeszło najbardziej widoczną
metamorfozę ostatnich lat, gdzie odradza się wspomnienie po jednym z najsłynniejszych
twórców przemysłowej Łodzi. Poruszając się biegiem rzeki Łódki dojdziemy do
najstarszej części miasta, by zakończyć spacer na Starym Rynku
1 Kaplica
Scheiblerów
Stanowi jeden z
najlepszych przykładów neogotyku w Polsce. Została wybudowana pośrodku części
ewangelickiej cmentarza. Jest to projekt znanych warszawskich architektów
Edwarda Lilpopa i Józefa Dziekońskiego, zrealizowany w 1888 r.,
na zamówienie Anny z Wernerów – wdowy po Karolu W. Scheiblerze. Podobnej
monumentalnej formy nie odnajdziemy na żadnym innym cmentarzu w kraju. W
części nadziemnej znajdowały się witraże, marmurowe ołtarze i ambona. Nad
całością dominuje ażurowa wieżyczka, otoczona rzeźbami aniołów. Mimo dewastacji
i zniszczeń kaplica przetrwała i czeka na pilny remont.
2. Cmentarz
Stary
Cmentarz
Stary, przy ul. Ogrodowej 43, został założony w latach 1855–1858 jako trzecia
już nekropolia w mieście. Z góry wyznaczono części dla trzech wyznań:
katolickiego (10,6 ha ),
protestanckiego (9,5 ha )
oraz prawosławnego (0,9 ha ).
Cmentarz ten jest miejscem pochówku wielu przemysłowców, lekarzy, prawników
oraz innych ludzi zasłużonych dla Łodzi. Ponad 200 grobowców zostało wpisanych
do rejestru zabytków. Jednak największe wrażenie robią znajdujące się tu
mauzolea i kaplice grobowe, jak na przykład neogotycka rodziny Scheiblerów,
czy neorenesansowa rodziny Heinzlów. Ponieważ wiele z cennych nagrobków
niszczeje, co roku organizuje się w Dniu Wszystkich Świętych kwestę na rzecz
odnowienia pomników.
Część
ewangelicka
W tej części
znajdziemy ponad 700 grobów, wiele z nich bardzo bogatych zdobionych
i monumentalnych. Pochowani są tu najbogatsi przemysłowcy łódzcy:
Geyerowie, Grohmanowie, Biedermannowie, Scheiblerowie, wydawca Jan Petersilge,
amerykański aktor Ira Aldridge, lekarz Karol Jonscher. Do najpiękniejszych
pomników zaliczany jest grobowiec Sophie Biedermann z figurą Anioła Stróża.
Część
prawosławna
Początkowo pełniła
też rolę cmentarza wojskowego i policyjnego. Na granicy cmentarza katolickiego
i prawosławnego mieści się piękny przykład współistnienia wielu wyznań
Łodzi – Kaplica Gojżewskiego. Po jednej stronie muru pochowana jest Aleksandra
Gojżewska, która była katoliczką, a po drugiej jej mąż, prawdopodobnie
rosyjski oficer. Interesujący jest też grób Wiktora Michajłowicza Kaniszczewa w
formie baldachimu.
Część katolicka
Swoją skalą wyróżnia się
mauzoleum Heinzlów, wybudowane w latach 1900–1904, projektu F.
Schwechtena, na centralnym planie, zwieńczone kopułą. Przy bramie
wejściowej, mieści się symboliczny grób dedykowany pamięci zamordowanych
i poległych oficerów Armii Krajowej. W tej części spoczywają m.in.:
przemysłowiec Edward Heiman-Jarecki, inżynier Stefan Skrzywan, artysta
Władysław Strzemiński, Leon Niemczyk, Wacław Konopka, Stefan Pogonowski, Karol
Hoffrichter, prezydenci miasta: Andrzej Rosicki, Marian Cynarski. Na uwagę
zasługują kwatery weteranów powstania styczniowego oraz rewolucjonistów 1905–1907
r.
W następnym poście będziemy kontynuować nasz "spacer" i zajdziemy do Manufaktury.
zapraszam na mojego bloga może cuś ciekawego podpowiesz?
OdpowiedzUsuń